vrijdag 9 mei 2014

Noukalook verhuisd naar Nouksworld

Volg mij nu op mijn nieuwe blog Nouksworld 
Bijna elke dag nieuwe recepten, maaksels en gedachten!

woensdag 26 maart 2014

Fuck off with the vegetables (oproep mede moestuinierders)

Al jaren droom ik over een moestuin. Ik zie het gewoon helemaal voor me. Ik met mijn bloemetjes jurk en kaplaarzen druk in de weer met tomaten, pastinaak en kamille. Aan mijn rok mijn kinderen met gietertjes. Een weelderige bloemenzee om de insecten bij ons avondeten vandaan te houden, een huisje voor de egels en uiteindelijk onze eigen kippen en beien. Het lijkt me geweldig om onbespoten groenten en fruit uit eigen tuin te eten en krijg ik energie van tuinieren. Iets (lekkers) ervan brouwen doe ik graag. Mijn lief begon er steeds meer het nut van in te zien (en minder de opwelling) en op een dag kon ik mezelf niet meer tegenhouden. Ik gaf mij op voor een volkstuin bij ons in de buurt...
Ik kon mij niet voorstellen dat iemand nog dit voorjaar zijn tuin zou opzeggen, maar ik werd na twee weken gebeld. Er was een tuin vrijgekomen. Een kleintje, zonder huisje. Prima om mee te beginnen. Man lief merkte wel op dat we op ten duur toch naar een grotere zouden willen. Zelf huisjes bouwen zijn we niet zo handig in. 

Toen ik naar de tuin ging, werd ik aangehouden door de voorzitter. Hij zei; ik moet je iets laten zien. Ik liep mee en dat had ik nooit moeten doen. 


Aan het water, met kas


en blokhut.

wel aan het spoor, maar we zwaaien naar de trein

De babyplantjes kregen een wiegje in de vensterbank...

en groeiden uit tot peuters.

Wel, eind goed al goed zou je denken. Maar we we zoeken 1 of 2 gezinnen die net zo gek zijn als wij en met ons mee willen doen. Wie heeft er zin om een of twee keer per week in de aarde te wroeten en frisse lucht te snuiven en ziet toekomst in het ecologisch verbouwen van z'n eigen groenten? Want wat voor suikervrij, tarweloos of goji dieet ons ook wordt aangeraden, de hoofdboodschap is simpel: EAT MORE VEGETABLES!  (Er komt een dag dat ze niet meer je neus uitkomen :)) En dan wel onbespoten, biologisch en betaalbaar.
Je mag zelf kiezen of je veel of weinig mee harkt, veel of weinig innoverende ideeën inbrengt en veel of weinig kruidenthee komt drinken. Je moet je alleen elke keer weer opnieuw verwonderen als er iets groens uit de aarde oprijst. Of in elk geval net doen alsof. Zin in?
Laat het ons weten!

(titel verwijst naar een befaamde uitspraak van een vriend, die me ineens te binnenschoot)





zondag 23 maart 2014

Taking time to live life will only inspire your work




Als je iets wilt bereiken, zul je daar voor moeten werken en misschien zelfs wat dingen op moeten geven. Dat is slecht nieuws voor mij. Stel je nou toch voor dat ik er heel hard aan heb gewerkt en het wordt geen succes... Dat idee zorgt dat ik allerlei dingen verzin die nu eerst moeten gebeuren. Eueeh, vluchtgedrag of zoiets? Ik zoek dan liever de geweldigste, nooit eerder geziene, onwaarschijnlijk uniekste stofjes bij elkaar om rokjes van te gaan maken, bedenk een frisse workshop om mensen met zin in handwerken aan het werk te zetten en een centje bij te verdienen, of speur de buurt af naar gekleurde vogelnestjes van de draadjes die ik onze gevleugelde vriendjes aanbood (mama, misschien moeten we er ook een haaknaald bij leggen voor ze :))... nog niet gevonden trouwens...
Maar ondertussen ben ik natuurlijk al een heel stuk wijzer geworden. Op mijn werk tijden, werk ik. Ik laat dan zelfs de boel de boel. En daarna? Laat ik mij inspireren door het bloed dat kruipt waar het eigenlijk niet gaan kan!

Fijne zondag nog!

woensdag 19 februari 2014

Interview met jezelf



Toch even een kleine uitleg. We hoeven niet naar de voedselbank. Het budget dat we stelde voor een maand om van te leven is exclusief sporten van de kinderen, telefoons, een krantenabonnement, goede doelen en alle vaste lasten. We willen uitkomen met dit budget omdat we op vakantie willen, sparen voor de kinderen voor later en voor noodzakelijk en wenselijk onderhoud aan ons huis. Geld daarvoor komt op andere momenten in het jaar binnen. Maar de voornaamste reden van uitkomen met een vooraf gesteld budget is consuminderen. Dit blog schrijf ik puur omdat ik heel graag mijn (onze) weg wil delen met mensen die het leuk vinden om te lezen.
Zo'n twee jaar geleden, toen ik al zo'n twee jaar bezig was met mijn 'bewuste' weg, stond er in een Happinez een Interview met jezelf met vragen aan jezelf, opgesteld door Susan Smit. Ik pakte een pen en beantwoorde aan een stuk door vanuit regelrechte bezieling de vragen. Het is een kostbaar document, waar ik, als ik het soms eens terug lees, steeds weer door geraakt en gesterkt wordt. Omdat we regelmatig op kruispunten staan in ons leven, besloot ik een actuele versie van het Interview met jezelf te maken. Voor wie wil heb ik 'm hier: print het uit en neem een schoon papier om te beantwoorden. En nog een tip. Beantwoord de vragen als je fit bent. Of na een dagje sauna of een meditatie sessie.

Interview met jezelf

♥ Wat was je droom voor later toen je klein was? ♥ Heb je die droom nog steeds? Of leef je ernaar? Of heb je die gaandeweg ergens los gelaten? ♥ Waar gaat je hart sneller van kloppen? Welke bezigheid of lifestyle voelt als als juist, wat doe je het allerliefst? ♥ Door wie of wat wordt je geïnspireerd? ♥ Kun je een diepe wens onderscheiden van een impuls? ♥ Kun je een of meerdere aspecten in je leven noemen, die je droom in de weg staan, of, als je niet meer weet wat je droom was, dingen waar je stress van krijgt, als te veel aan voelen? ♥ Is er iets of iemand die je belet om te doen wat je het allerliefste doet? (je eigen onzekerheid, een persoon, je situatie) ♥ Wat is voor jou het grootste goed in het leven? ♥ Geef je daar prioriteit aan? ♥ Wat zou je moeten opgeven om te doen waar je hart ligt?



vrijdag 14 februari 2014

Honour a child and it will honour you



Ondertussen zitten we bijna op de helft van de maand en ik heb meer dan de helft van het gestelde budget gebruikt. Was is het moeilijk om daar binnen te blijven. Maar heb wel steeds voor twee dagen gekookt en porties in de vriezer gedaan. En t/m 21 februari opgeschreven wat we eten. Voor wie dat niet gezellig vindt klinken. Na het plannen, kunnen we nog makkelijk ruilen van maaltijd per dag, en zelfs (zoals vanavond, voor een romantisch diner) iets creatiefs maken met de dingen die ik in huis heb.
Het zoeken naar tien-uurtjes voor de kinderen op school is altijd een dingetje bij mij. Ik probeer niet spastisch te doen over alle suiker en zoetstoffen die ze binnen krijgen en probeer te leven volgens het motto "voed je kinderen niet op, maar wees een voorbeeld", maar Lisa en Jop mee geven dat er meer is dan de richtlijnen van het voedingscentrum, daar geniet ik van. Lisa vindt bijna alles lekker wat ik maak (linzenschotels, spruitenstamp, ze geniet zelfs enorm het zuurdesembrood wat getoverd wordt uit potjes met vieze papjes), maar met Jop is het anders. Ik vermoed dat hij geboren is met een voorliefde voor gerafineerde suikers en verzadigde vetten. Toch verandert ook langzaam zijn smaak. Ze smullen van ontbijtkoek, dus ik ging op zoek naar een versie zonder suiker (daar zit geen klein beetje in namelijk!). Op mijn pinterest pagina met baksels vind je de ontbijtkoek van suikerwijzer.nl en maakte er mijn eigen versie van. Wat soja margarine tussen twee plakken en in de schooltasjes. Laatst nam ik de koek mee naar een babyshower. Als je het recept print op mooi papier, of over schrijft, geef je een fijn cadeau.

Ontbijtkoek/kruidkoek (zonder suiker)
voor ongeveer 14 plakken
150 gram tarwemeel
150 gram roggemeel
4 theelepels (weisteen) bakpoeder
1 theelepel baking soda (zuiveringszout)
10 gram palmsuiker
kleine theelepel steviapoeder
2-3 theelepels koekkruiden (naar smaak)
2 theelepel kaneel (optioneel)

7 eetlepels diksap (zonder suiker)
3 eetlepels appelstroop of perenappelstroop (zonder suiker)
200 ml rijstemelk (of eventueel havermelk of sojamelk)

Eventueel toevoegen aan het beslag:
twee handen rozijnen (van te voren in water laten wellen) en/of rasp van twee sinaasappels.

Voor een minder kleffe koek, kun je spelen met wat minder diksap en appelstroop.

·         Verwarm de oven voor op 160 graden Celsius.
·         Vet een vorm heel licht in met wat boter of zonnebloemolie.
·         Meng de droge ingrediënten in een ruime kom.
·         Voeg de diksap en appelstroop toe. Roer het goed door.
·         Voeg de rijstemelk toe en roer tot alles goed gemengd is. Roer het niet te lang.
·         Doe het mengsel in de vorm.
·         Bak gedurende 35-45 minuten tot de ontbijtkoek gaar is. Als je een prikker in het midden van de ontbijtkoek steekt, moet deze er droog uitkomen..
·         De kruidkoek kun je twee tot drie dagen buiten de vriezer bewaren, hij wordt er lekkerder op!





maandag 10 februari 2014

Zondag




Afgelopen zomer begon ik aan een sprei voor mijn nieuwe neefje. Hij is nu bijna af. De draadjes afwerken was een mooi klusje voor zondag. Afgewisseld met Lego bouwen. Terwijl de regen tegen de ramen sloeg, blij dat we geen dingen moesten van onszelf. 

dinsdag 4 februari 2014

Zenmeester (Druktemaker) Jop



Gisteren las ik het boekje Meer leven met minder uit van Pierre Pradervand. Weer zo'n juweeltje. Ik zal eens mijn boeken op een 'plankje' in mijn blog zetten. Het is een klein dun boekje met tips en vooral waardevolle eyeopeners.

Heel sluitend (bevestiging dat dit het volgende boek was, dat ik lezen moest) voor mij was de omschrijving van iemand die in de ruimte van 'genoeg' leeft: hij heeft een duidelijk levensdoel, hij voelt zich verantwoordelijk voor zijn levensstijl, waarbij hij verstandig, creatief en liefdevol op elke situatie reageert, hij doet wat hij zegt, zijn manier van leven is een afspiegeling van zijn waarden, hij heeft een duidelijke innerlijke maatstaaf van wat voor hem 'genoeg hebben' betekent en heeft daar zelf goed over nagedacht; het is geen norm van buiten af opgelegd, hij heeft voldoende inkomsten om reele keuzes te maken.

Dit is mijn verlangen, mijn diepe zelf gevonden wens. Zo wil ik zijn. Maar wat was ook al weer mijn levensdoel? En waar is mijn innerlijke maatstaaf? Deze vrienden vervagen af en toe eens een beetje, om dan door een por van het leven of duw van mijn kind weer als dikke lijn op mijn weggetje te verschijnen. Laatst sprak ik met een vriendin over onze kinderen. Ik merkte op dat onze Jop soms nog steeds een pittige is. Van wie heeft hij dat? Wat moet ik ermee? De vriendin leende mij het boek Fluisterkind van Janita Venema (ja ik lees veel. ik lees, schrijf, mediteer, schrijf, lees en mediteer) en ik las dit (dikkere) boek in een adem uit. Wat mooi. Wat waar, wat behulpzaam. Onze kinderen kennen ons door en door. Hoe vaak hebben we ons al niet gerealiseerd dat onze kinderen onze spiegels zijn? Ze resoneren op ons mee. Ze nemen onze gewoontes over, gooien hun 'kont tegen de krib' als wij boos worden en presteren minder goed of zijn uit hun doen als het niet goed gaat met ons. Janita stelt al in het begin van het boek voor om, bij negatief gedrag van je kind, een schrijf oefening te doen. Laat ik daar nou altijd wel voor in zijn. Omschrijf je kind in zijn gedrag:
Jop wordt vaak boos. Hij vindt dingen onrechtvaardig en vindt dat hij in sommige gevallen te kort komt. Hij wil elk speelgoed hebben en vindt dat we dat allemaal moeten kunnen kopen. Hij wil alles. Hij heeft vreselijke moeite met kiezen. Jop zit met lange tanden aan het avond eten. Hij is een echte lekkerbek. Hij houdt van snoep en lekkere snacks. Het is altijd gedoe met eten. Hij kan erg vervelend zijn samen met een vriendje. Hij kan eigenlijk niet 'normaal' met hem omgaan. Toch zegt Jop dat hij zijn beste vriend is en alleen van hem houdt. Jop is heel goed in opmerken dat anderen iets fout doen, of iets wat niet mag, maar hij doet het zelf ook. Hij zegt bijvoorbeeld dat ik niet boos mag praten, maar doet het zelf wel. Jop wil niet knuffelen en geeft geen normale kusjes. Jop kan niet goed tegen kritiek en als iemand een grapje met hem uithaalt of met hem wil dollen, wordt hij boos. Jop wil dat zijn haar goed zit en vraagt wat wij ervan vinden. Als we zeggen dat het zo of zo een beetje anders moet, wordt hij boos. Jop heeft geen zin om lego te bouwen volgens het stappen boekje, maar wil wel zo snel mogelijk het betreffende bouwerk voor zijn neus hebben staan. Hij begint vaak met het laatste of het 'moeilijkste'. Jop wil altijd de winnaar zijn en neemt geen advies aan. Jop maakt dingen niet af, begint steeds aan iets nieuws. 

Even voor de duidelijkheid. Dit is niet mijn Jop van altijd. Dit is de oefening. Dit is Jop als het stroef loopt. Als hij voor mijn gevoel 'in een lastige fase' zit. Van de 'vertalingsoefening' viel ik bijna van mijn stoel (uiteraard wist ik wel dat hij wat puntjes van mij heeft):
 Anouk wordt heel vaak boos. Ze vindt dingen onrechtvaardig en vindt dat ze in sommige gevallen te kort komt. Ze wil al het 'speelgoed' hebben en vindt dat we dat allemaal moeten kunnen kopen. Anouk wil alles en kan niet kiezen. Anouk zit chagerijnig aan tafel en houdt alleen van 'lekkere dingen'. Het is altijd gedoe met 'eten'. Anouk kan erg verveldend doen tegen haar 'beste vriend'. Eigenlijk kan ze niet 'normaal' met hem omgaan. Toch zegt ze dat ze heel veel van hem houdt. Anouk is heel goed in opmerken wat anderen fout doen, maar ze doet het zelf wel. Ze zegt bijvoorbeeld tegen Jop dat hij niet zo boos moeten praten, maar doet het zelf wel. Anouk neemt niet de tijd om te knuffelen en geeft geen 'normale kusjes'. Anouk kan niet goed tegen kritiek en vergeet lol te hebben en grapjes te maken. Als Stephen een dolltje wil maken met Anouk reageert ze chagarijnig. Anouk wil er leuk uitzien en alles goed doen, soms vraagt ze aan Stephen wat hij ervan vindt en als hij het minder leuk vindt wordt ze boos. 
Anouk doet dingen (bv. bedrijf opbouwen) niet volgens logische stappen. Ze heeft geen zin om te werken voor beoogde doelen. Ze wil geen hulp en vindt dat ze alles al kan. Ze maakt dingen niet af en begint aan alles tegelijk. 

Spiegel. Eerste neiging is ontkennen of excuseren. Maar toen ging ik eens even heel eerlijk kijken. Ik ben op de goede weg hoor. Maar ging weer voor veel, snel en makkelijk consumeren. Eigenlijk was ik weer aan het worstelen en kon niet 'normaal' omgaan met alles wat ik wilde hebben, alles wat er aangeboden werd. Janita zegt dat we emoties letterlijk kunnen 'vertalen' en andere dingen zoals speelgoed figuurlijk moeten zien en dan weten wij zelf wel wat er bedoeld wordt. All knowlegde is within you, zeg maar. Ik loop inderdaad chagarijnig te doen tegen huisgenoten en heb geen zin of tijd voor intimiteit. Ik dreig weer onzeker te worden, doordat mijn doelen vervagen. Mijn lol, vrivoliteit en gemakkelijkheid is verdwenen. Het is niet Jop zijn lastige fase. Het is mijn lastige fase. Ik moet verder. Time to move!

Vaak hebben we nog een kind. En vaak is dat het zonnetje. Het voorbeeld. Ongecompliceerd. Lisa. Kijk naar dat kind en je weet het weer. Lisa geloofd in haar idealen. Vrede, liefde, schouders eronder. Wel gaf ze mij een mooie aanwijzing. Ik baalde er een beetje van, maar had me er nog niet echt in verdiept. Ze stagneerde met rekenen. Het automatiseren wilde niet lukken. De juf zei dat ze waarschijnlijk gewoon goed kan rekenen, maar bang was voor het nieuwe...
Daar was hij. De aap. Anouk was bang om verder te gaan. Anouk heeft van haar wens al even terug een levensdoel gemaakt. Met genoeg leven. Niet meer verbruiken dan de aarde ons kan geven. Haar eigen geld verdienen om reele keuzes te kunnen maken omtrent haar levensdoel. Haar spirituele (lees levens) weg verdiepen met als doel meer en meer bewustzijn te ontwikkelen en zo onzelfbaatzuchtig in harmonie en liefde te leven met haar medemens. Zo kwam het dat ze met dit doel voor ogen vrolijk uit haar bed stapte en na een week Lisa wat 'tafel' diploma's haalde, de juf een mailtje stuurde dat het zo goed ging en Lisa zelfs met de weeksluiting voor had durven lezen en Jop rustig werd, leuk speelde met zijn vriendje, lief, zorgzaam, in voor een dolletje, kusjes kwam geven en zijn tekeningen en legobouwwerken geduldig afmaakte. Dit is waargebeurd :)

Ik geloof in een nieuwe wereld. Politici en begdrijven hebben niet altijd tijd, maar zien het ook in. We kunnen de wereld nog redden. Jaren terug vertelde ik mijn moeder mijn wens om volledig milieu neutraal te willen leven en ze vond het nobel maar niet haalbaar. Ik kan het haar niet kwalijk nemen. Ze groeide op in een tijd dat alles 'te laat' was. Ieder voor zich. Haal er maar uit wat er inzit. Het gat in de ozonlaag is toch al te groot. Alle idealen waren al uitgeprobeerd, communisme werkt ook niet. De 'geitenwollensokken' waren een druppel op een gloeiende plaat. Een beter milieu begint niet bij mezelf want de buurman doet het ook niet. Het groene afval komt toch bij de rest. Laat iemand anders maar beginnen. 
Er is niemand anders. Wij zijn het. Een arabisch spreekwoord die ik las in Meer leven met Minder: 'Wie iets wil doen vindt een manier, wie niets wil doen een excuus'.
Ik geloof dat niemand hier is voor niks. We hebben allemaal een levensdoel, dat te ontdekken is je weg. En ja, dan gaan er dingen af. Dingen die niet met mijn doel te maken hebben en levensenergie weg nemen.

Oh ja, vandaag bespaarde ik 12,50 door Jop's haar te knippen (ik wordt er goed in), bedacht een systeem om genoeg zuurdesem te kunnen maken voor brood voor het hele gezin en het recept van Salade di Bella volgt nog...

(twee weken geleden werd ik lid van de bibliotheek, zodat ik al die boeken niet meer hoef te kopen)