donderdag 25 oktober 2012


Herfst
 
 
Herfst is heerlijk. Ik verheug me op de rust, na alle uitbundigheid van de zomer. Op loslaten. Zitten, lezen, kachel opstoken, breiwerkje oppakken. Dat komt ook door de kleuren van de herfst. Ontelbare tinten oranje, rood, bruin en groen. Diffuus licht bij zonsondergang of zomaar ineens midden op de dag (ik ga echt sparen voor een goede fotocamera).

Tijdens mijn dagelijkse bezigheden laat ik in een seizoenswisseling net wat vaker verwondering toe. Laatst beende ik naar huis toen ik Jop en Lisa naar school had gebracht en constateerde net zoveel kwetterende vogeltjes als in de lente! Kinderen leven altijd in het nu, horen en zien altijd wat er om hen heen gebeurd. Ergens zijn velen van ons oog, oor en hart verloren voor wat zich nu afspeelt. Geen tijd. Van A naar B lopen wordt gebruikt om te bedenken hoe we ons door de to do list heen kunnen worstelen. Mijn grootste ontdekking van alle duizend ontdekkingen is misschien wel, dat door te zijn waar je bent, er tijd gewonnen wordt. Gewoon zijn…; breathe in, breathe out.

Herfst; tijd voor berusting, bezinning, reserves opbouwen voor de winter die komt. Voor Nouk&Mous ook tijd voor bezinning. Diep in je hart zoeken naar je Bliss. Waar ligt je hart? Marlous stopt met Nouk&Mous. We delen veel. We zijn zussen, friends for ever, elkaars spiegel en elkaars eerste herinnering. Zakelijk samen in het diepe springen bracht net te veel blokkades met zich mee. Toch gaan we ieder in dit leven nog minstens één keer in het diepe springen. Lieve zus, mag ik dan je hand vasthouden?