Fuck off with the vegetables (oproep mede moestuinierders)

Al jaren droom ik over een moestuin. Ik zie het gewoon helemaal voor me. Ik met mijn bloemetjes jurk en kaplaarzen druk in de weer met tomaten, pastinaak en kamille. Aan mijn rok mijn kinderen met gietertjes. Een weelderige bloemenzee om de insecten bij ons avondeten vandaan te houden, een huisje voor de egels en uiteindelijk onze eigen kippen en beien. Het lijkt me geweldig om onbespoten groenten en fruit uit eigen tuin te eten en krijg ik energie van tuinieren. Iets (lekkers) ervan brouwen doe ik graag. Mijn lief begon er steeds meer het nut van in te zien (en minder de opwelling) en op een dag kon ik mezelf niet meer tegenhouden. Ik gaf mij op voor een volkstuin bij ons in de buurt...

Ik kon mij niet voorstellen dat iemand nog dit voorjaar zijn tuin zou opzeggen, maar ik werd na twee weken gebeld. Er was een tuin vrijgekomen. Een kleintje, zonder huisje. Prima om mee te beginnen. Man lief merkte wel op dat we op ten duur toch naar een grotere zouden willen. Zelf huisjes bouwen zijn we niet zo handig in. 

Toen ik naar de tuin ging, werd ik aangehouden door de voorzitter. Hij zei; ik moet je iets laten zien. Ik liep mee en dat had ik nooit moeten doen. 

Aan het water, met kas

en blokhut.

wel aan het spoor, maar we zwaaien naar de trein

De babyplantjes kregen een wiegje in de vensterbank...

en groeiden uit tot peuters.

Wel, eind goed al goed zou je denken. Maar we we zoeken 1 of 2 gezinnen die net zo gek zijn als wij en met ons mee willen doen. Wie heeft er zin om een of twee keer per week in de aarde te wroeten en frisse lucht te snuiven en ziet toekomst in het ecologisch verbouwen van z'n eigen groenten? Want wat voor suikervrij, tarweloos of goji dieet ons ook wordt aangeraden, de hoofdboodschap is simpel: EAT MORE VEGETABLES!  (Er komt een dag dat ze niet meer je neus uitkomen :)) En dan wel onbespoten, biologisch en betaalbaar.
Je mag zelf kiezen of je veel of weinig mee harkt, veel of weinig innoverende ideeën inbrengt en veel of weinig kruidenthee komt drinken. Je moet je alleen elke keer weer opnieuw verwonderen als er iets groens uit de aarde oprijst. Of in elk geval net doen alsof. Zin in?

Laat het ons weten!

(titel verwijst naar een befaamde uitspraak van een vriend, die me ineens te binnenschoot)

Taking time to live life will only inspire your work

Als je iets wilt bereiken, zul je daar voor moeten werken en misschien zelfs wat dingen op moeten geven. Dat is slecht nieuws voor mij. Stel je nou toch voor dat ik er heel hard aan heb gewerkt en het wordt geen succes... Dat idee zorgt dat ik allerlei dingen verzin die nu eerst moeten gebeuren. Eueeh, vluchtgedrag of zoiets? Ik zoek dan liever de geweldigste, nooit eerder geziene, onwaarschijnlijk uniekste stofjes bij elkaar om rokjes van te gaan maken, bedenk een frisse workshop om mensen met zin in handwerken aan het werk te zetten en een centje bij te verdienen, of speur de buurt af naar gekleurde vogelnestjes van de draadjes die ik onze gevleugelde vriendjes aanbood (mama, misschien moeten we er ook een haaknaald bij leggen voor ze :))... nog niet gevonden trouwens...

Maar ondertussen ben ik natuurlijk al een heel stuk wijzer geworden. Op mijn werk tijden, werk ik. Ik laat dan zelfs de boel de boel. En daarna? Laat ik mij inspireren door het bloed dat kruipt waar het eigenlijk niet gaan kan!

Fijne zondag nog!