Op mijn pad, die ik een aantal jaren geleden bewust op ben
gelopen zit ik vaak met vragen en dilemma’s. Het pad van Boeddha heeft geen
routebeschrijving. Het is een pad naar inzicht, geen pad met antwoorden.Je moet het zelf doen...van elk pad is er maar een. Mijn
meditatie instructeur kan mij niet vertellen hoe het komt dat ik s’morgens niet
kan opstarten, welke spullen ik weg moet doen als ik mijn huis opruim, aan
hoeveel hobby’s ik tijd kan besteden en of ik de boerenkool meteen op de aardappelen
moet gooien, of pas als het water kookt.
Zelfs op moeilijkere vragen heeft hij
geen antwoord. Vragen als: zal ik me bemoeien met een familieruzie, zullen we
proberen nog een kindje te maken, zie ik wel echt wat mijn kinderen nodig
hebben. Op sommige momenten wil ik zo graag dat God, Boeddha, Jezus,
mijn moeder, of Geertje mij antwoord geeft. Vervolgens vraag ik me dan meteen
af of ik dan het antwoord zou krijgen dat ik graag wil horen en of dat overeen
zou komen met het Júiste antwoord? Is er wel een juist antwoord?
Dan besef ik me weer dat wanneer ik mijn denken stop
zet en terug ga naar mijn lichaam, terug naar zijn, mijn adem voel en de stilte hoor... dan is de route van vandaag
weer helder. Vandaag ben ik er voor mijn kinderen, vandaag luister ik naar
familie, vandaag werk ik aan mijn nieuwe website, maak een gezonde maaltijd en
bel Tele2. Ik zou zelfs wat tijd kunnen maken om mijn vragen en ideeën voor de
toekomst op te schrijven. En misschien heeft Stephen nog wel een goed idee. Ik
hoef niet alles alleen te doen.
En voor de overige vragen... We cross that bridge when we get there.
En voor de overige vragen... We cross that bridge when we get there.
Daarom houd ik zo van Yogi tea!