Gisteren las ik het boekje Meer leven met minder uit van Pierre Pradervand. Weer zo'n juweeltje. Ik zal eens mijn boeken op een 'plankje' in mijn blog zetten. Het is een klein dun boekje met tips en vooral waardevolle eyeopeners.
Heel sluitend (bevestiging dat dit het volgende boek was, dat ik lezen moest) voor mij was de omschrijving van iemand die in de ruimte van 'genoeg' leeft: hij heeft een duidelijk levensdoel, hij voelt zich verantwoordelijk voor zijn levensstijl, waarbij hij verstandig, creatief en liefdevol op elke situatie reageert, hij doet wat hij zegt, zijn manier van leven is een afspiegeling van zijn waarden, hij heeft een duidelijke innerlijke maatstaaf van wat voor hem 'genoeg hebben' betekent en heeft daar zelf goed over nagedacht; het is geen norm van buiten af opgelegd, hij heeft voldoende inkomsten om reele keuzes te maken.
Dit is mijn verlangen, mijn diepe zelf gevonden wens. Zo wil ik zijn. Maar wat was ook al weer mijn levensdoel? En waar is mijn innerlijke maatstaaf? Deze vrienden vervagen af en toe eens een beetje, om dan door een por van het leven of duw van mijn kind weer als dikke lijn op mijn weggetje te verschijnen. Laatst sprak ik met een vriendin over onze kinderen. Ik merkte op dat onze Jop soms nog steeds een pittige is. Van wie heeft hij dat? Wat moet ik ermee? De vriendin leende mij het boek Fluisterkind van Janita Venema (ja ik lees veel. ik lees, schrijf, mediteer, schrijf, lees en mediteer) en ik las dit (dikkere) boek in een adem uit. Wat mooi. Wat waar, wat behulpzaam. Onze kinderen kennen ons door en door. Hoe vaak hebben we ons al niet gerealiseerd dat onze kinderen onze spiegels zijn? Ze resoneren op ons mee. Ze nemen onze gewoontes over, gooien hun 'kont tegen de krib' als wij boos worden en presteren minder goed of zijn uit hun doen als het niet goed gaat met ons. Janita stelt al in het begin van het boek voor om, bij negatief gedrag van je kind, een schrijf oefening te doen. Laat ik daar nou altijd wel voor in zijn. Omschrijf je kind in zijn gedrag:
Jop wordt vaak boos. Hij vindt dingen onrechtvaardig en vindt dat hij in sommige gevallen te kort komt. Hij wil elk speelgoed hebben en vindt dat we dat allemaal moeten kunnen kopen. Hij wil alles. Hij heeft vreselijke moeite met kiezen. Jop zit met lange tanden aan het avond eten. Hij is een echte lekkerbek. Hij houdt van snoep en lekkere snacks. Het is altijd gedoe met eten. Hij kan erg vervelend zijn samen met een vriendje. Hij kan eigenlijk niet 'normaal' met hem omgaan. Toch zegt Jop dat hij zijn beste vriend is en alleen van hem houdt. Jop is heel goed in opmerken dat anderen iets fout doen, of iets wat niet mag, maar hij doet het zelf ook. Hij zegt bijvoorbeeld dat ik niet boos mag praten, maar doet het zelf wel. Jop wil niet knuffelen en geeft geen normale kusjes. Jop kan niet goed tegen kritiek en als iemand een grapje met hem uithaalt of met hem wil dollen, wordt hij boos. Jop wil dat zijn haar goed zit en vraagt wat wij ervan vinden. Als we zeggen dat het zo of zo een beetje anders moet, wordt hij boos. Jop heeft geen zin om lego te bouwen volgens het stappen boekje, maar wil wel zo snel mogelijk het betreffende bouwerk voor zijn neus hebben staan. Hij begint vaak met het laatste of het 'moeilijkste'. Jop wil altijd de winnaar zijn en neemt geen advies aan. Jop maakt dingen niet af, begint steeds aan iets nieuws.
Even voor de duidelijkheid. Dit is niet mijn Jop van altijd. Dit is de oefening. Dit is Jop als het stroef loopt. Als hij voor mijn gevoel 'in een lastige fase' zit. Van de 'vertalingsoefening' viel ik bijna van mijn stoel (uiteraard wist ik wel dat hij wat puntjes van mij heeft):
Anouk wordt heel vaak boos. Ze vindt dingen onrechtvaardig en vindt dat ze in sommige gevallen te kort komt. Ze wil al het 'speelgoed' hebben en vindt dat we dat allemaal moeten kunnen kopen. Anouk wil alles en kan niet kiezen. Anouk zit chagerijnig aan tafel en houdt alleen van 'lekkere dingen'. Het is altijd gedoe met 'eten'. Anouk kan erg verveldend doen tegen haar 'beste vriend'. Eigenlijk kan ze niet 'normaal' met hem omgaan. Toch zegt ze dat ze heel veel van hem houdt. Anouk is heel goed in opmerken wat anderen fout doen, maar ze doet het zelf wel. Ze zegt bijvoorbeeld tegen Jop dat hij niet zo boos moeten praten, maar doet het zelf wel. Anouk neemt niet de tijd om te knuffelen en geeft geen 'normale kusjes'. Anouk kan niet goed tegen kritiek en vergeet lol te hebben en grapjes te maken. Als Stephen een dolltje wil maken met Anouk reageert ze chagarijnig. Anouk wil er leuk uitzien en alles goed doen, soms vraagt ze aan Stephen wat hij ervan vindt en als hij het minder leuk vindt wordt ze boos.
Anouk doet dingen (bv. bedrijf opbouwen) niet volgens logische stappen. Ze heeft geen zin om te werken voor beoogde doelen. Ze wil geen hulp en vindt dat ze alles al kan. Ze maakt dingen niet af en begint aan alles tegelijk.
Spiegel. Eerste neiging is ontkennen of excuseren. Maar toen ging ik eens even heel eerlijk kijken. Ik ben op de goede weg hoor. Maar ging weer voor veel, snel en makkelijk consumeren. Eigenlijk was ik weer aan het worstelen en kon niet 'normaal' omgaan met alles wat ik wilde hebben, alles wat er aangeboden werd. Janita zegt dat we emoties letterlijk kunnen 'vertalen' en andere dingen zoals speelgoed figuurlijk moeten zien en dan weten wij zelf wel wat er bedoeld wordt. All knowlegde is within you, zeg maar. Ik loop inderdaad chagarijnig te doen tegen huisgenoten en heb geen zin of tijd voor intimiteit. Ik dreig weer onzeker te worden, doordat mijn doelen vervagen. Mijn lol, vrivoliteit en gemakkelijkheid is verdwenen. Het is niet Jop zijn lastige fase. Het is mijn lastige fase. Ik moet verder. Time to move!
Vaak hebben we nog een kind. En vaak is dat het zonnetje. Het voorbeeld. Ongecompliceerd. Lisa. Kijk naar dat kind en je weet het weer. Lisa geloofd in haar idealen. Vrede, liefde, schouders eronder. Wel gaf ze mij een mooie aanwijzing. Ik baalde er een beetje van, maar had me er nog niet echt in verdiept. Ze stagneerde met rekenen. Het automatiseren wilde niet lukken. De juf zei dat ze waarschijnlijk gewoon goed kan rekenen, maar bang was voor het nieuwe...
Daar was hij. De aap. Anouk was bang om verder te gaan. Anouk heeft van haar wens al even terug een levensdoel gemaakt. Met genoeg leven. Niet meer verbruiken dan de aarde ons kan geven. Haar eigen geld verdienen om reele keuzes te kunnen maken omtrent haar levensdoel. Haar spirituele (lees levens) weg verdiepen met als doel meer en meer bewustzijn te ontwikkelen en zo onzelfbaatzuchtig in harmonie en liefde te leven met haar medemens. Zo kwam het dat ze met dit doel voor ogen vrolijk uit haar bed stapte en na een week Lisa wat 'tafel' diploma's haalde, de juf een mailtje stuurde dat het zo goed ging en Lisa zelfs met de weeksluiting voor had durven lezen en Jop rustig werd, leuk speelde met zijn vriendje, lief, zorgzaam, in voor een dolletje, kusjes kwam geven en zijn tekeningen en legobouwwerken geduldig afmaakte. Dit is waargebeurd :)
Ik geloof in een nieuwe wereld. Politici en begdrijven hebben niet altijd tijd, maar zien het ook in. We kunnen de wereld nog redden. Jaren terug vertelde ik mijn moeder mijn wens om volledig milieu neutraal te willen leven en ze vond het nobel maar niet haalbaar. Ik kan het haar niet kwalijk nemen. Ze groeide op in een tijd dat alles 'te laat' was. Ieder voor zich. Haal er maar uit wat er inzit. Het gat in de ozonlaag is toch al te groot. Alle idealen waren al uitgeprobeerd, communisme werkt ook niet. De 'geitenwollensokken' waren een druppel op een gloeiende plaat. Een beter milieu begint niet bij mezelf want de buurman doet het ook niet. Het groene afval komt toch bij de rest. Laat iemand anders maar beginnen.
Er is niemand anders. Wij zijn het. Een arabisch spreekwoord die ik las in Meer leven met Minder: 'Wie iets wil doen vindt een manier, wie niets wil doen een excuus'.
Ik geloof dat niemand hier is voor niks. We hebben allemaal een levensdoel, dat te ontdekken is je weg. En ja, dan gaan er dingen af. Dingen die niet met mijn doel te maken hebben en levensenergie weg nemen.
Oh ja, vandaag bespaarde ik 12,50 door Jop's haar te knippen (ik wordt er goed in), bedacht een systeem om genoeg zuurdesem te kunnen maken voor brood voor het hele gezin en het recept van Salade di Bella volgt nog...
(twee weken geleden werd ik lid van de bibliotheek, zodat ik al die boeken niet meer hoef te kopen)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten